Teatr Telewizji TVP
Bardzo osobiste wspomnienia Sabiny Baral, dwudziestoletniej emigrantki, która wyjechała razem z rodzicami z Polski w roku 1968. Spektakl jest oparty na książce, jednak zobaczymy w nim o wiele więcej.
Bardzo osobiste wspomnienia Sabiny Baral, dwudziestoletniej emigrantki, która wyjechała razem z rodzicami z Polski w roku 1968. Spektakl jest oparty na książce, jednak zobaczymy w nim o wiele więcej.
Dramat psychologiczny o podłożu kryminalnym. Historia człowieka oskarżonego o zabójstwo młodej sąsiadki 22 lata po dokonaniu morderstwa. Bohater, będący już zupełnie innym człowiekiem, mający własną rodzinę, dla której aresztowanie go musi być szokiem, nie przyznaje się do winy, choć poszlaki przemawiają przeciw niemu. Czy zadziałał u niego mechanizm wyparcia, czy jest niewinnie oskarżony przez nieudolny aparat ścigania?
Dramat psychologiczny o podłożu kryminalnym. Historia człowieka oskarżonego o zabójstwo młodej sąsiadki 22 lata po dokonaniu morderstwa. Bohater, będący już zupełnie innym człowiekiem, mający własną rodzinę, dla której aresztowanie go musi być szokiem, nie przyznaje się do winy, choć poszlaki przemawiają przeciw niemu. Czy zadziałał u niego mechanizm wyparcia, czy jest niewinnie oskarżony przez nieudolny aparat ścigania?
Portret czterech kobiet z jednej krakowskiej rodziny. Historia matki, córki, wnuczki i prawnuczki, które oprócz więzów krwi łączy coś jeszcze alkoholowy nałóg. Temat przekazywanych w sztafecie pokoleń uzależnień posłużył autorce do stworzenia obrazu społeczeństwa od lat trzydziestych do dnia dzisiejszego.
Portret czterech kobiet z jednej krakowskiej rodziny. Historia matki, córki, wnuczki i prawnuczki, które oprócz więzów krwi łączy coś jeszcze alkoholowy nałóg. Temat przekazywanych w sztafecie pokoleń uzależnień posłużył autorce do stworzenia obrazu społeczeństwa od lat trzydziestych do dnia dzisiejszego.
To opowieść o młodości, dojrzewaniu nastoletniej dziewczyny, ale też o małej społeczności – lękach i mechanizmach, które nią rządzą.
To opowieść o młodości, dojrzewaniu nastoletniej dziewczyny, ale też o małej społeczności – lękach i mechanizmach, które nią rządzą.
Portret ciemnej strony relacji polsko-żydowskich, historia osnuta wokół tragedii w Jedwabnem. Bohaterami jest dziesięcioro uczniów jednej klasy, których losy i wzajemne stosunki zostają całkowicie odmienione wskutek wybuchu II wojny światowej.
Portret ciemnej strony relacji polsko-żydowskich, historia osnuta wokół tragedii w Jedwabnem. Bohaterami jest dziesięcioro uczniów jednej klasy, których losy i wzajemne stosunki zostają całkowicie odmienione wskutek wybuchu II wojny światowej.
Sztuka napisana jest w poetyce dramatu romantycznego, a gorący dziś temat dzikiej reprywatyzacji gruntów i nieruchomości ujęty został w formę literackiej przypowieści z elementami groteski.
Sztuka napisana jest w poetyce dramatu romantycznego, a gorący dziś temat dzikiej reprywatyzacji gruntów i nieruchomości ujęty został w formę literackiej przypowieści z elementami groteski.
W niewielkiej miejscowości na Ziemiach Odzyskanych stoi stary poniemiecki dom. Spotkają się w nim Matka, Wdowa, Syn i duch niemieckiej dziewczynki, która wraz z rodziną mieszkała w tym domu i w nim zginęła pod koniec wojny. Ich spotkanie to opowieść stworzona z pojedynczych losów, listów, świadectw.
W niewielkiej miejscowości na Ziemiach Odzyskanych stoi stary poniemiecki dom. Spotkają się w nim Matka, Wdowa, Syn i duch niemieckiej dziewczynki, która wraz z rodziną mieszkała w tym domu i w nim zginęła pod koniec wojny. Ich spotkanie to opowieść stworzona z pojedynczych losów, listów, świadectw.
Groteskowa fabuła i forma pozwala uzmysłowić widzowi, jak płaskie i pozbawione szacunku bywa dzisiaj myślenie o współczesnej polskiej wsi i jak nieprawdziwy jest jej obraz choćby we współczesnym dramacie, czy filmie. Takiej wsi polskiej, jaką próbują nam wmówić dzisiejsi twórcy, po prostu nie ma! zdaje się twierdzić autorka sztuki.
Groteskowa fabuła i forma pozwala uzmysłowić widzowi, jak płaskie i pozbawione szacunku bywa dzisiaj myślenie o współczesnej polskiej wsi i jak nieprawdziwy jest jej obraz choćby we współczesnym dramacie, czy filmie. Takiej wsi polskiej, jaką próbują nam wmówić dzisiejsi twórcy, po prostu nie ma! zdaje się twierdzić autorka sztuki.
Pretekstem dramaturgicznym do kreślenia bardzo subtelnych relacji między bohaterami jest dla autorki moment, kiedy do mieszkania młodego, bezdzietnego małżeństwa wprowadza się sublokatorka, rówieśniczka i przyjaciółka obojga małżonków.
Pretekstem dramaturgicznym do kreślenia bardzo subtelnych relacji między bohaterami jest dla autorki moment, kiedy do mieszkania młodego, bezdzietnego małżeństwa wprowadza się sublokatorka, rówieśniczka i przyjaciółka obojga małżonków.
Sztuka inspirowana m.in. biografią Wandy Rutkiewicz znalazła się w finale Gdyńskiej Nagrody Dramaturgicznej w 2014 roku.
Sztuka inspirowana m.in. biografią Wandy Rutkiewicz znalazła się w finale Gdyńskiej Nagrody Dramaturgicznej w 2014 roku.
